Yazan: Hacı Abdullah Balgalmış
Cebrâil “aleyhisselâm”, her sene bir kere gelip, o âna kadar inmiş olan Kur’ân-ı kerîmi,Levh-il mahfuzdaki sırasına göre okur, Peygamber Efendimiz de dinler ve tekrar ederdi. Âhirete teşrif edeceği sene iki kerre gelip, tamamını okudular. Sevgili Peygamberimiz Muhammed “aleyhisselâm” ve Eshâbından çoğu, Kur’ân-ı kerîmi tamamen ezberlemişti. Bazıları da, bazı kısımlarını ezberlemiş, birçok kısımlarını yazmışlardı. Muhammed “aleyhisselâm…” âhirete teşrif ettiği sene, halife Ebû Bekir “radıyallahü anh” ezber bilenleri toplayıp ve yazılı olanları getirtip, bir heyete, bütün Kur’ân-ı kerîmi, kâğıt üzerine yazdırdı. Böylece, (Mushaf) veya (Mıshaf) denilen bir kitap meydana geldi.
Otuzüçbin Sahâbi bu Mushafın her harfinin tam yerinde olduğuna söz birliği ile karar verdi. Sûreler belli değildi. Üçüncü halife Osman “radıyallahü anh”, hicretin yirmibeşinci (25) senesinde, sûreleri birbirinden ayırdı. Yerlerini sıraladı.
Altı tane daha Mushaf yazdırıp, Bahreyn,Şam, Basra, Bağdat, Yemen, Mekke ve Medine’ye verdi. Bugün, dünyada bulunan Mushaflar, hep bu yedisinden yazılıp, çoğalmıştır. Aralarında bir nokta farkı bile yoktur.
16.KASIM.2014-PAZAR.
Aşağıdaki formu doldururken isim kısmında takma ad veya rumuz kullanabilirsiniz. İnternet sitesi kısmını boş bırakınız. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir. Eposta adresiniz yayımlanmaz.