Evrenin Yaratılışı ve Allah’ın Varlığı

1- ALEMİN YARATILIŞI VE ALLAH’IN VARLIĞI:

Allah’ın varlığı, varlığı en gerekli bir varlıktır. Her yaratılmışın varlığının bir başlangıcı bir de sonu olduğu her kimse için bilinen bir gerçektir.
Başlangıcı ve sonu olan her varlığın, başlangıcı ve sonu olmayan bir varlığın varlığına muhtaç olması vaciptir, şarttır.

Alem a’yan ve araz olmak üzere ikiye ayrılır.

AYNLAR: kendi halinde yer tutan ve kendilerini taşıyacak bir yer olmaksızın var olan yaratıklar, maddedir.

a- Basit ayınlar: Bölünmeyen en küçük parçalardır. Atomları oluşturan parçacıklar. Bunlara cevher de denir.

b- Mürekkep ayınlar: Cisimlere denir. Bölünen parçalardan oluşur.

ARAZLAR:

Devamlı olmayan, varlığı başkasının varlığına bağlı olan şeydir. Renkler, hareketler, duruşlar, tad, koku ses gibi. A’yan da, araz da hadistir (yaratıktır). Yokken sonradan oluşturulmuştur. Varlığının başlangıcı olan herşeyin sonu da var demektir. Başlangıcı ve sonu olan ise yaratıktır..

Kadim: Varlığının başlangıcı olmayandır. Kadim ise, Allah’ın sıfatıdır.
Evrende atomları oluşturan parçacıklardan en büyük yıldızlara ve gezegenlere kadar düzenli ve hesaplı olmayan hiç bir şey yoktur. Mikro ve makro düzeyde her şey yerli yerindedir. Yani canlı varlıkların müdahil olabilecekleri düzeyin altında da üstünde de her şey çok üstün bir düzen içindedir.

Mekan(yer): Allah mekândan münezzehtir. Yani yer tutmaktan, yer kaplamaktan temiz ve yücedir. Zira yerler yani; boşluklar yokken Allah vardı. Eğer Allah’ın yer kapladığına inanılırsa Allah ile beraber yerlerin de ezeli yani varlığının başlangıcı olmadığı inancı hasıl olur ki, bu da şirktir.
Bu sebeple “Allah her yerde” demek itikadi bir tehlikedir. Şöyle demek daha uygundur: “Allah yarattıklarını her yerde görür.” Yani; kul her nerede bulunursa bulunsun, Allah’ın onları görmesine engel yoktur.